anayurt oteli

yusuf atılgan'ın nefis romanı. filmi de güzeldir. zebercet der bitiririm entrymi.

yönetmenliğini ömer kavur'un yaptığı, başrollerinde macit koper ve şahika tekand'ın oynadığı aşırı rahatsız edici bir film-roman. ana karaktere hayran olmakla iğrenmek arasında gidip geliyor duygularınız. bu durum yazarın eserini ne denli kusursuz yarattığını ortaya sunuyor. kesinlikle filmini izleyin, kesinlikle kitabını okuyun.

macit koperin anayurt otelinde serra yılmaza sarktığı efsane sahne vardır herşeyi geçtim sadece onu izlemeniz bile dur lan şu filmi izliyim sorusunu akabinde ulan film ilginçmiş dur kitabınıda okuyayım amına koyım ya sorusunu beraberınde getırır tecrube ıle kesfedılmıs bır tespittir

izlediğim en mükemmel türk filmi! yusuf atılgan'ın aynı adlı romanından. hastalıklı ruh hali. bayılırım.

--- spoiler --- kimi konuşan, gülen, kimi asık, kayıtsız yüzler. hepsi de birbirine ve ona benziyordu bunların; kendileri bilmeseler de bir insanın yapabileceği her şeyi yapabilirlerdi. --- spoiler --- --- spoiler --- yeryüzünde canlı kalmanın bir bakıma suç işlemeden olamayacağını bilmeyen, kendilerini suçsuz sanan insanlardan çekiniyor, utanıyordu. --- spoiler ---

ahh o zebercet ahh... o adam tiksinmeye yeni bir boyut getirdi

--- spoiler --- dayanılacak gibi değildi bu özgürlük. ayaklarıyla masayı itip aşağıya yuvarladı; bir boşluğa düşerken durdu. gözleri ağzı açık, bacakları gerilerek, çırpınarak sallanırken kollarını kaldırıp başının üstünden ipi tutmaya uğraştı. (ne oldu? yapmayı unuttuğu bir şeyi mi anımsadı birden? ya da yeryüzünde tek gerçek değerin kendisine verilmiş bu olağanüstü yaşam armağanını korumak, her şeye karşın sağ kalmak,direnmek olduğunu mu anladı giderayak? yoksa bilinçsiz canlı etin ölüme kendiliğinden bir tepkisi miydi bu?) --- spoiler ---

kitabını okuma fırsatım olmadı fakat filmini geçenlerde izledim. daha doğrusu izlemeye çalıştım bitiremedim. filmin atmosferi o kadar iç karartıcıydı ki başıma ağrı girdi. fakat izlediğim kısmı için şunu söyleyeyim macit koper role öyle bi bürünmüş ki kendi kendime 'bu zebercet bu dünyadan değil. sanki cehennem ızdırabını bu dünyada çekmesi için başka bir dünyadan gönderilmiş gibi' dedim. i̇lk fırsatta kitabını okuyup filmi izlemeye çalışacağım.

az önce restorasyonlu sinema filminden çıktım, beynim uğulduyor sadece. --- spoiler --- neyi bekler insan? --- spoiler ---

Yusuf Atılgan’ın efsane romanı. Kitabı okurken rahatsız oluyorsunuz yeri geliyor iğrenme duygusunu en derinlerinizde hissediyorsunuz. Karakter öyle güzel yansıtılmış ki bir süre sonra Zebercet’in hislerini istemesek bile anlıyoruz ve kitabın içerisinde buluyoruz kendimizi. Okuduğum bir analizde otelin katları Freud’un psikanalitik kuramı ile bağdaştırılmıştı. Giriş katı ego yani daha mantıkla hareket edilen kısım. Orta kat ankaradan gelen kadın ve askerin kaldığı kat. Bu kat süperego yani Zebercet’in vicdanıyla hareket ettiği kısım. Yukarı kat ortalıkçı kadının kaldığı kat. Burası id. Zebercet burada kadını sadece cinsel obje olarak görüyordu. Kitap, bitirdikten sonra sizi üzerinde derin analizler yapmaya sürükleyecek cinsten. Okumanızı ve filmini izlemenizi kesinlikle tavsiye ederim. --- spoiler --- Bir oteli yönetmekle bir kurumu, geniş bir işletmeyi, bir ülkeyi yönetmek aynı şeydi aslında. İnsan kendini, olanaklarını tanımaya, gerçek sorumluluğun ne olduğunu anlamaya başlayınca bocalıyordu, dayanamıyordu. Ülkeleri yönetenler iyi ki bilmiyorlardı bunu; yoksa bir otel yöneticisinin yapabileceğinden çok daha büyük hasarlar yaparlardı yeryüzünde. Defteri kapadı. Ne gereği vardı artık bunları yazmanın ya da birkaç satır yazıp bırakmanın? --- spoiler ---

(bkz: Yusuf atılgan) romanı. Kendi başına bir otel işleten (bkz: zebercet) karakterinin , otel de kalmaya gelen bir kadın ile beraber tüm hayatının alt üst olmasını anlatan mükemmel bir roman. (bkz: Ulan değermiydi bir kadın için be)

aylak adam kitabını okuduktan sonra beklentimi çok yüksek tutmuştum anayurt oteli için. hayal kırıklığıydı. ama kötü değildi.

'' benim adım zebercet '' zebercet, yusuf atılgan'ın anayurt oteli adlı kitabının baş karakteridir. kaleme alınan kitap 1973 de yayınlanmış, yer alan bazı müstehcen ifadeler yüzünden de 100 temel eser arasından çıkarılmıştır. 1986' ya gelindiğinde ise kitap aynı isimle ömer kavur tarafından sinemaya uyarlanmıştır. ana konudan uzaklaşmadan karakterler arasında en belirgini zebercet, zeynep (ortalıkçı kadın) ve gecikmeli ankara treniyle gelen kadından kısmen bahsetmek istiyorum. zebercet: baş karakter henüz on yaşında annesini ve askerden dönünce de babasını kaybeden, babasından kendisine kalan daha önceleri konak, şimdilerde ise otel olarak kullanılan işletmenin sahibidir. otelden başka hayatı olmadan monoton bir hayat süren, haftanın günlerine ayarladığı ve görev olarak benimsediği traş, fiş teslim, hamam ve terzi işleri dışında zorunlu olmadıkça otelin dışına çıkmayan, toplum ve dış dünya ile bağlantısı olmayan, iletişimden kaçınan, takıntılı ve silik bir karakterdir. zeynep (ortalıkçı kadın) : dayısı tarafından cinsel istismara uğrayan, ilk evliliği bakire olmadığı için, ikinci evliliği ise çok uyuduğu için bitmiş olan, anne babası öldükten sonra da yine dayısı tarafından anayurt oteline çalışmak için getirilen, otelin temizlik işlerinden sorumlu kişidir. gecikmeli ankara treniyle gelen kadın: anayurt oteline gecikmeli ankara treniyle gelen ve bir gece kaldıktan sonra yakınlardaki bir köye gitmek üzere otelden ayrılan, bunun dışında kendisi hakkında pek de bir bilgiye sahip olmadığımız karakterdir. - - spoiler - - bir perşembe gecesi gecikmeli ankara treniyle anayurt oteline bir kadın gelir ve ertesi gün tekrar geleceğini söyleyerek gider. otel işletmecisi zebercet, kadını henüz gördüğü ilk andan itibaren ona sahip olma güdüsünü taşır. kendisini bu kadının geleceği güne hazırlar. beklediği bu evrede kadının kaldığı odada onunla konuştuğunu, ona sahip olduğunu hayal eder. bekleyişi devam ederken kadının gelişinin gecikmesi çocukluğundan, gençliğine süregelen ruh sağlığının iyice bozulmasına neden olur. yaşadığı bunalım daha önce cinsel istismarda bulunduğu ortalıkçı kadını boğarak öldürmesi ve sonunda da gecikmeli ankara treniyle otele gelen kadının odasında kendini asmasıyla son bulur.

bu kitap ile ilgili genel yorum, aylak adam'dan sonra anayurt oteli'nin hayal kırıklığı olması. neden? çünkü anayurt oteli'nde, bir romantizm yok. herkesin içerisinde olan "birisini arama" dürtüsü yok. var aslında ama burada daha kasvetli işlenmiş o. ve bence kitapta işlenen asıl konu, bastırılmış cinsellik. yanında ek olarak, sevilmeme ve doğal olarak yalnızlık geliyor. zebercet kötü ve zayıf bir karakter. fakat toplum içerisinde olan kişilerden. onun iç dünyasını çok güzel anlatmış yusuf atılgan . ki bu adamın kitaplarının en sevdiğim yanı, ne anlatırsa anlatsın, nasıl anlatırsa anlatsın öyle bir akıcılık oluyor ki, keyifle okuyorsun ya. kitabın ikinci ana konusuysa, şahsi fikrim, insanın sebepsiz yere suç işleyebileceği, bu kapasitede bir varlık olduğudur. illa yasalara kılıf uydurabilmek için işlenen suça bir sebep aranmasının yersizliğini inceden eleştirmiştir yazar. çoğu kişi beğenmemiş olsa da, ben beğendim. çok ince bir toplum eleştirisi ve çok net bir karakter anlatımı mevcut.

kitap manisa da geçerken film nazilli de çekilmiştir. film çekimi için edirne den fethiye ye kadar olan yerler çekim açısından incelenmiştir.

Otelin asıl adı Anavatan Otelidir. Yayınevinin basım öncesi isteği üzerine bu adla basılmıştır.

hiçbir bok anlamadığım kitap